Kampioenschap van het Noorden

Ruim 50 jaar later, in 1964 mocht WVV zich weer kampioen van het Noorden noemen. Op 11 mei 1964 werd Rood-Geel met 3-0 verslagen en was het kampioenschap een feit:

Van je hoempa, hoempa, hoempa, WVV, zong de aanhang van de gelukkige Winschoters na de 0-3 overwinning op Rood-Geel. WVV behaalde hierdoor het welverdiende kampioenschap. WVV heeft de gehele wedstrijd een sneller tempo gespeeld, koos beter positie en paste een consequenter dekking toe. Rood-Geel daarentegen speelde te onbeheerst en te doorzichtig om gevaarlijk te kunnen worden, hoewel het goede kansen heeft gehad.

Het gevaar kwam in de voorhoede van de technisch knappe Veen, goalgetter Mulder en de eeuwig vrijstaande linksbuiten Pruisen. Na een kwartier spelen kwam de bal na een mooie omhaal van Veen voor de voeten van linkshalf Van der Veen terecht, die de bal met een machtige uithaal achter doelman Leunge liet suizen. 0-1.

De Rood Geel-ploeg raakte duidelijk aangeschoten, kreeg nog minder vat op de bal en maakte bovendien de fout het middenveld prijs te geven. De voorwaartsen betrokken eenzame stellingen in de hechte verdediging van WVV en waren bij voorbaat kansloos. Toch kwam het WVV-doel eenmaal in gevaar toen een voorzet van Wierda door doelman Mellema nog net tegen de lat kon worden gewerkt. Midvoor Schouten van Rood Geel loste eens uit een goede voorzet van Van der Berg een keihard schot dat buiten bereik van Mellema tegen de lat knalde. Kort daarop schoot rechtsbuiten De Vries van Rood Geel over de lat.

Linksbinnen Mulder was de maker van het tweede doelpunt. Na een fraaie solo, waarbij de rechtsback van Rood Geel de bal miste, besloot hij zijn rush met een onhoudbaar schot, 0-2.

“Van je hoempa, hoempa, hoempa, WVV kampioen”

Na 35 min. kreeg Rood Geel een penalty te nemen wegens hands van een der WVV-achterhoedespelers. Van der Burg schoot echter te zacht en doelman Mellema kreeg alle kans de bal uitvallend weg te krijgen. Van der Burg maakte 5 min. later zijn misser bijna goed toen hij onhoudbaar inschoot. Koenes redde echter goed. Na nog enkele schoten van Mulder en Pruisen kwam de rust.

WVV nam direct het heft weer in handen. Schoten van Mulder, een kopbal van dezelfde, gingen aan het derde doelpunt vooraf. Na 10 min. spelen maakte Mulder weer na een fraaie soloactie zijn tweede doelpunt, 0-3.

Hierna werd het spel rommelig. WVV werkte, nu het kennelijk op rozen zat, even hard en maakte dus niet de fout van vele andere clubs met het kampioenschap voor ogen. Veen kopte nog in de handen van Leunge en schoot keihard tegen de lat, hetgeen wel het einde van deze slag betekende.

Het kampioenselftal van ’64 werd in de landelijke titelstrijd uiteindelijk 3e. In een competitie met de vijf districtskampioenen kwamen onze helden van weleer een slechte start niet meer te boven.